ŞEYHÎ

1
Yaralı bağrımı ger derd ile yaram kime ne
Yâre yâr olmak için câna kıyaram kime ne

Aşk yolunda cihân varlığı çün yokluktur
Varımı yoğumu ger verem ü varam kime ne

Kâr u bârım kamusu câm-ı dil-ârâm iledir
Bâri hulkuyla geri bî-ser ü kârem kime ne

Kime ne söyler isem sen dahi kimsin derler
Ben dahi hasret ile zâr ü nizârem kime ne

Eli ile özünü derde koyar derler imiş
Görür iken girerim oda yanaram kime ne

Zühd ü dîn fikri n'olur câdû gözünü göreli
Geceler mest ü seher deng ü humâram kime ne

Şeyhîyim kim komuşum cânımı dilber yoluna
Bende kimin nesi var bende-i yârem kime ne

2
Hasretinden sanemâ bağrımıza kan dökülür
San ki Nûh âfetidir bahrına tûfân dökülür

Gam u hasret gözüme âh gumâm olalıdan
Gözlerimden yere gör nicesi bârân dökülür

Hasretiyle özünün yüzünü jeng eyledi ay
Gördü kim gün yüzüne zülf-i perîşân dökülür

Başmagın kebkebine ya'ni yüzün sürmek için
Gökten ılduz yere gör vâlih ü hayrân dökülür

Teşne-dil olsa Hızır âb-ı hayâta ne aceb
Dem-i İsâ lebiçün çeşme-i hayvân dökülür

Leblerin goncesi gül yüzde tebessüm kılalı
Gonceler çâk-ı kabâ güllere handân dökülür

N'ola ihsân edesin vaslını Şeyhî'ye şehâ
Gözlerinden çün anun hicrin ile kan dökülür