Kaybola

Sana her zaman soyluyorum senin yuzunde gulmek var
Bakinca bir yasama ordusu cikiyor aydinliga
Bir cicek geliyorsun yer alti cevresinden
Bir kartal gidiyorsun ciplagin ayaklarla
Simdi bir pembeyi kovusturuyor
Omzundan yukariya uc polis
Deli ediyor onlari saclarinda
Bir karanfil cok
Bir karanfil azala azala.

En sakli yerlerinden en guzelligin cikiyor
Ansizin dogan hayvanlar gibi guzel
Bakinca bir siir canliyorum dunyaya
Yapilan bir seydir siir, yuvarlak, kirmizi, genis
En genisi en kirmizisi o ezilmisler katinda
Simdi bir gizliyi kovusturuyor
Gozlerinden iceriye uc polis
Deli ediyor onlari misralarimda
Bir karanfil az
BIr karanfil cogala cogala.

Bilmem mi ellerin vardir, umuttan yuvarlar cizerler
Bakilan bir seydir el, boslugu dengede tutan
Bir uzantidir iste umutla insan arasi
Bir yonudur ne belli, gormekle anlasilan
Geceden gun yapilan o sevisme yakinliginda
Simdi bir sevdayi izliyor
Uluslararasi uc polis
Deli ediyor onlari sonsuzda
Cok isimli bir cay
Cok yuvarlak bir masa.

Sanki bir tarih icindeyiz, gunaydin minyaturler!
Uc kole uzanik bir dunyayi imzalayaraktan
Ansizin dort kose, ansizin ehram
En duymali yerlerinde bir sessizlik
Gunesin cok parladigi bir arka
Baslari dunyadan disariya sarkiyor
Bozgunda cicekler ornegi duyulmaz bagirtilarla
Simdi bir tarih surduruyor
Simdi bir tarih surduruyor
Yuzunun gizlerinde uc polis
Deli ediyor onlari Misir'da
Bir insan az
Bir insan inana inana.
Duymakla atlarin cingiraklarindan duydugunu
Bir ates yakimini dagda
En korkulu cag bu, onu altimizdaki sehirlerden cikariyoruz
Kuflu ev susleri, geyik durmali bir hayvan
Bizi bakmaya zorluyorlar ayrica
Simdi bir aydinligi durduruyor
Beyazlar giyinmis uc polis
Deli ediyor onlari boslukta
Bir pencere az
Bir pencere kaybola kaybola.


Edip Cansever
(Yercekimli Karanfil)

Yorumlar