Muhibbî

1
Aşk mıdır cân ü dil mülkünü yağma eyleyen
Aşk mıdır sînemin içre gelip câ eyleyen

Aşk mıdır boynuma takıp belâ zincîrini
Gezdirip Mecnûnleyin âlemde rüsvâ eyleyen

Aşk mıdır bî-vefâ güller elinden geceler
İnledip bülbülleri tâ subh gûyâ eyleyen

Aşk mıdır eyleyen tîr-i cefâya cân-siper
Mihnet ü derd ü gamı sînemde peydâ eyleyen

Aşk mıdır bir kemân-ebrû nigârın yâdına
Ok gibi bu kaddimi büküp benim yâ eyleyen

Aşk mıdır fenn-i derdi okutup âşıklara
Fasl u bâbı sînemin levhinde inşâ eyleyen

Aşk mıdır bu Muhibbî sîne sîne dâğ vurup
Âhir ânın gözleri yaşını deryâ eyleyen

---

2
Görelden zülf-i leylâsın gönül sevdâya düşmüştür
Olup Mecnûn gibi şeydâ yürür sahrâya düşmüştür

Gönülden bir nefes gitmez leb-i hamrâsı dildârın
Hemân ol rinde benzer kim mey-i hamrâya düşmüştür

Gel ey serv-i hırâmânım gözüm yaşına rahm eyle
Ki merdüm-zâdedir âhir görürsün pâye düşmüştür

Aceb bilsem gül-i ra'nâya yüzden benzemiş yâre
Hayâsız arı terk etmiş hemân ortaya düşmüştür

Huzûr-ı kalb ile ârif yatar meyhâne gencinde
Safâsız sûfî mescidde kuru kavgaya düşmüştür

Anınçün pâdişâh oldum serâser cümle uşşâka
Hümâ-yı zülf-i dilberden başıma sâye düşmüştür

Ser-i zülfünde kim görse Muhibbî gönlünü eder
Tükenmez bir olur olmaz uzun sevdâya düşmüştür