Necati

1
Çıkalı göklere âhım şereri döne döne
Yandı kandîl-i sipihrin ciğeri döne döne
Ayağı yer mi basar zülfüne ber-dâr olanın
Zevk u şevk ile verir cân u seri döne döne
Şâm-ı zülfünle gönül Mısrı harâb oldu deyü
Sana iletti kebûter haberi döne döne
Sen durup raks edesin karşına ben boynum eğem
İne zülfün koca sen sîm-beri döne döne
Ka'be olmasa kapın ay ile gün leyl ü nehâr
Eylemezlerdi tavâf ol güzeri döne döne
Sene olasın deyü yer yer asılıp âyineler
Gelene gidene eyler nazarı döne döne
Ey Necâtî yaraşır mutribi şeh meclisinin
Raks urup okuya bu şi'r-i teri döne döne

---

2
Lâle-hadler yine gülşende neler etmediler
Servi yürütmediler goncayı söyletmediler
Taşradan geldi çemen mülküne bîgâne deyü
Devr-i gül sohbetine lâleyi iletmediler
Âdeti hûbların cevr ü cefâdır ammâ
Bana ettiklerini kimselere etmediler
Hamdülillâh mey-i can-bahş ile sâkîlerimiz
Âb-ı hayvân ile Kevser suyun istetmediler
Hele ol kaşları yay okları peykânlarını
Sîneden çekmediler yüreği oynatmadılar
Bin güzeller bulunur Yûsufa mânend ammâ
Bu kadar var ki bular kendilerin satmadılar
Ey Necâtî yürü sabr eyle elinden ne gelir
Hûblar cevr ü cefâyı kime öğretmediler

---

3
Ey benim gün yüzlü mâhım gel beri
Göklere çıkmasın âhım gel beri
Kıble hakkı Ka'be yüzündür murâd
Ey kapısı secde-gâhım gel beri
Ay ü günden alnın açık yüzün ağ
Hey benim zülfi siyâhım gel beri
Sensizin dünyâya bakmak suç imiş
Gel beri bildim günâhım gel beri
Olmasın yazık Necâtî kuluna
Kıl terahhum pâdişâhım gel beri