SEZAİ GÜLŞENİ

Ben câm-ı aşkı içtim mestânedir desinler
Havf u recâyı geçtim dîvânedir desinler

Şehr-i melâmet içre rüsvaylıklar ettim
Bir özge hâle yettim âyâ nedir desinler

Varlık sarâyını ben yıktım edip harâbe
Genc-i Hakka yer oldum vîrânedir desinler

İçtim şu denlü câmı bilmem ki subh u şâmı
Mest olmuşam müdâmî meyhânedir desinler

Yan şem'-i hüsn-i yâre bin cân ile Sezâî
Yok bundan özge çâre pervânedir desinler