USULÎ


Çün kıyâm etti ezelde kâmet-i bâlâ-yı aşk
Yer yerin koptu sadâ-yı rabbiye'l-a'lâ-yı aşk

Çarha girdi çarh u eşyâ tuttu bir kezden semâ'
Çünki çalındı ezel bezminde bir dem nây-ı aşk

Yine saldı sâyesin devlet hümâsı başıma
Yine kıldı gönlümün kâfın makâm ankâ-yı aşk

Seylden leşker çekip kaldırdı âteşten alem
Yaktı vü yıktı vücûdum âlemin Dârâ-yı aşk

Yâ İlâhî ben bir avuç toprağa senden meded
Aktı geldi üstüme cûş eyleyip deryâ-yı aşk

Derd imiş dermân-ı âşık derde dermân et hemân
Derd-i derd dermân demiş bu derde bu derdâ-yı aşk

Kasd edecek ka'be-i maksûda kûy-ı vahdete
Bir kademde erişir pây-ı cihân-peymâ-yı aşk

Ey Usûlî hâdisât etfâli yer yer yügrüşür
Var ise girdi melâmet şehrine rüsvâ-yı aşk

Yorumlar